Разговор помеѓу Миле Јанакиески и Никола Груевски

НГ: Миле, поразмислив вака. Можда боље е попретпазливо ова што викаше ти. Ало?
МЈ: Да, да ве слушам.
НГ: Можда подобро, попретпазливо. Кажи им вечерва ти на овие со кои што 
минатиот пат се заврши, со нив нели го имаш муабетот веќе.
МЈ: Добро.
НГ: Па после, ако они се послаби ќе ги гураме овие надоле другите, знаеш.
МЈ: Добро.
НГ: Ќе мора другите после да им викаме спуштајте, идете надоле, идете надоле, 
идете надоле, за да дојдат помалку од овие.
МЈ: Океј.
НГ: Добро е некако одма да не ги видат сите тие. Кога ќе достават мал број да 
ги видат, а не секој таму.
МЈ: Не, добро тоа го надминавме. Ќе ги достават кај Љупчо директно, а после ќе 
утврдуваме штокако. Владо мисли…
НГ: Ама зошто бе и Љупчо сеа, Љупчо…што, што Љупчо!?
МЈ: Кај нас може да ги остават.
НГ: Кај вас нека ги остават, ѕирни ги таму, кажи ни што е-како е, да видиме. 
Љупчо!?
МЈ: Владо мислеше да ги викнеме и да му покажеме на ливче, без дискусија, на 
двете.
НГ: Размислував сега вака, не на двете.
МЈ: Добро.
НГ: У право беше ти кога ми укажа прееска. Со едната да идеме, оваа што си ја 
знаеме, мислам како се вика, не ја знам, ти ја знаеш, не ми ја спомнуј сега.
МЈ: Да
НГ: Ааа, да ја играме таа игра како минатиот пат, а имаш право оваа другата ќе 
промрчи на тој тука што им е, нели имаат тука еден.
МЈ: Да.
НГ: Па тој ќе пише писма не знам каде, и така.
МЈ: Океј. Важи.
НГ: Ајде.